Kowadło dla prof. Jerzego Wiatra

Rada Stowarzyszenia Kuźnica przyznała profesorowi Jerzemu Wiatrowi Honorową Nagrodę Kowadła.

Laureat odebrał je osobiście na spotkaniu, które odbyło się 24 maja b.r. w siedzibie Kuźnicy. Profesor Hieronim Kubiak, Prezes Kuźnicy, wręczając wyróżnienie stwierdził, że stanowi ono wyraz uznania dla Jego:

• Postawy człowieka wrażliwego na krzywdę ludzką, uznającego, iż problemy i doświadczenia codzienne zwykłego człowieka są ważniejsze od wszelkich abstrakcyjnych paradogmatów.

• Zasług jako uczonego poszukującego prawdy o życiu społecznym – bez dogmatu, w każdych warunkach, za każdą cenę.

• Roli jako wychowawcy kolejnych pokoleń socjologów i politologów, uznających w ślad za nim, iż wrogiem prawdy jest tylko ignorancja.

• Inicjatywy jako posła na Sejm RP, polityka i działacza państwowego nie lękającego się wszczynać dzieł nowych, nieznanych jeśli tylko były one w stanie przejść próbę racjonalnej krytyki.

Gratulacje z okazji otrzymania Kowadła złożyli laureatowi Prezydent m. Krakowa profesor Jacek Majchrowski i Przewodniczący Sojuszu Lewicy Demokratycznej Grzegorz Napieralski.

Profesor Hieronim Kubiak przypomniał licznie zebranym Kuźniczanom drogę życiową, dokonania naukowe, działalności polityczną i państwową Jerzego Wiatra. Jerzy Józef Wiatr urodził się w Warszawie 17 września 1931 r., jego rodzice to Zofia z domu Jankowska i Wilhelm Wiatr, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wybuch II wojny światowej zastaje rodzinę w Warszawie, obydwoje rodzice działają w ruchu oporu, ich mieszkanie jest punktem kontaktowym plutonu Armii Krajowej. W roku 1943 w mieszkaniu tym zostaje zastrzelony ojciec – Wilhelm Wiatr. Okoliczności tej zbrodni do dziś nie zostały wyjaśnione. Kiedy wybucha Powstanie Warszawskie matka profesora pracuje w powstańczej kuchni na Żoliborzu, a kilkunastoletni Józef Jerzy Wiatr pełni funkcje łącznika i kolportera prasy powstańczej. Podczas hitlerowskiego nalotu 31 sierpnia ginie w gruzach Zofia Wiatr, do dziś nie wiadomo gdzie spoczywają jej szczątki. Pozostali członkowie rodziny, młodsza siostra i dziadek szukają schronienia w Zakopanem u znajomych rodziców. W styczniu 1945 r. hitlerowcy wycofują się z Zakopanego, sytuacja materialna rodziny jest bardzo trudna, w czerwcu wracają do Warszawy , gdzie zaopiekowała się nimi siostra nieżyjącej matki. Życie powoli wraca do normy, Jerzy Wiatr podejmuje naukę w Gimnazjum i Liceum im. Księcia Józefa Poniatowskiego, a następnie studia na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Po ich ukończeniu w 1954 roku rozpoczyna pracę naukową uzyskując kolejno stopnie 1957 doktora, 1961 habilitacja, 1967 profesora nadzwyczajnego i 1976 profesora zwyczajnego. Działalność naukowa profesora Jerzego Wiatra związana jest głównie z Warszawą, ale jest w niej również epizod krakowski, otóż w latach 1961 – 65 Jerzy Wiatr jest pracownikiem naukowym Katedry Etnografii Ogólnej i Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Profesor Wiatr oprócz pracy dydaktycznej w kraju wykładał gościnnie na University of Michigan, University of British Columbia i Manchester University. W Jego dorobku naukowym znajduje się wiele bardzo istotnych dla współczesnej socjologii i politologii pozycji. Profesor Wiatr pełnił wiele funkcji kierowniczych w instytucjach i stowarzyszeniach naukowych polskich i międzynarodowych, obecnie jest od 2007 roku rektorem Europejskiej Wyższej Szkoły Prawa i Administracji w Warszawie. Jerzy Wiatr to nie tylko naukowiec, ale także człowiek o zacięciu politycznym, od początku swojej działalności związany z lewicą. W roku 1949 wstąpił do PZPR i był jej członkiem do 1990 tzn. do rozwiązania. Obecnie jest członkiem SLD. Był posłem na Sejm I, II, i III Kadencji, w rządzie premiera Cimoszewicza był ministrem edukacji narodowej. Za swoją działalność naukową i społeczną otrzymał wiele wyróżnień a najważniejszym z nich jest Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Obecnie profesor Józef Jerzy Wiatr czynnie uczestniczy w przygotowaniu programu SLD przed zbliżającym się wyborami parlamentarnymi. Jest między innymi współautorem opracowania „Projekt dla Polski. Perspektywa lewicowa”. Opracowanie to stanowi teoretyczną podbudowę tegoż programu. Podczas spotkania w Kuźnicy profesor przedstawił główne tezy zawarte w tej publikacji i stały się one przedmiotem ożywionej dyskusji. Kuźnica dziękuje za to, że uczynił nam Pan Profesor ten zaszczyt i przyjął nasze wyróżnienie.