Nagroda Kowadła dla Krzysztofa Jasińskiego – Relacja

„Rada Stowarzyszenia Kuźnica przyznaje Krzysztofowi Jasińskiemu nagrodę Kowadła w uznaniu:

• Jego dorobku w dziedzinie polskiego teatru i wyjątkowej w nim pozycji jako założyciela Teatru STU, którym kieruje nieprzerwanie od lat pięćdziesięciu.
• Roli, którą odegrał w kulturze studenckiej lat 60. i 70. ożywiającej całą kulturę polską i wzbogacającej światowy ruch kontrkultury.
• Jego postawy obywatelskiej i zaangażowania w naprawę świata poprzez teatr.”

Tą sentencją, Prezes Andrzej Kurz otworzył uroczystość wręczenia laureatowi nagrody 18. lutego 2016 roku w siedzibie naszego Stoważyszenia, którego członkiem jest także Krzysztof Jasiński.

Przystępując do pisania tej relacji pomyślałam, że nie powinna to być tylko informacja typu „zagaił, wręczył, wygłosił…” i postanowiłam bliżej przedstawić Czytelnikowi sylwetkę Laureata. I tu stanęłam przed problemem: jak zaprezentować życie i dorobek człowieka, który nie tylko stworzył Teatr STU i kieruje nim nieprzerwanie od pięćdziesięciu lat, będąc jednocześnie aktorem, reżyserem, menedżerem i dyrektorem artystycznym?

Teatr STU powstał oficjalnie 20. lutego 1966 roku pod patronatem Zrzeszenia Studentów Polskich w Krakowie jako teatr studencki; stąd też wywodzi się jego nazwa. Krzysztof Jasiński był wówczas studentem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i z szeroko rozumianą kulturą studencką zetknął się poprzez Wiesława Dymnego. Pierwsza siedziba Teatru mieściła się przy ulicy Brackiej 15 w niewielkiej salce, w której były cztery rzędy ławek z dwudziestoma siedmioma miejscami dla widzów. Lokal ten został wyremontowany praktycznie przez Krzysztofa Jasińskiego i jego przyjaciół, między innymi Jerzego Trelę, który do dziś związany jest z Teatrem, a jego wstrząsające i wzruszające monologi i recytacje zapadają w pamięci widzów.

Druga siedziba, nieco większa, bo na widowni mogło zasiąść trzydzieści pięć osób, mieściła się przy ulicy Brackiej 4. Do obecnego lokalu, Teatr przeniósł się w 1979 roku, a widownia liczy 236 miejsc.

Teatr Jasińskiego, to nie tylko spektakle teatralne, ale też imprezy masowe, których był współorganizatorem i reżyserem. Jego przedstawienia znalazły uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą, ponieważ były grane prawie we wszystkich krajach europejskich oraz  w wielu krajach obu Ameryk.

Krzysztof Jasiński prowadził również przy Teatrze Studio Aktorskie i Ośrodek Poszukiwań Teatralnych; był redaktorem naczelnym TVP w Krakowie i dyrektorem programowym telewizji Canal+. Teatr STU to też Galeria Wielkich Obrazów, których twórcami są m.in. Janina Krupa-Świderska, Włodzimierz Kunz i Jerzy Nowosielski; to Studio Nagrań, w którym powstało siedemdziesiąt albumów nagranych przez wybitnych artystów, kompozytorów i dyrygentów. Dyrektor Jasiński ma „dobrą rękę” i intuicję do ludzi, co pozwoliło mu zgromadzić w Teatrze i wokół niego najwybitniejszych polskich twórców, a wielu spośród nich związanych jest z Teatrem od początku jego istnienia. Sami nazywają się „Rodziną STU,” a Krzysztof Jasiński ma wśród nich przydomki Boss, Wódz i Tatuś. Myślę, że oddają one charakter Dyrektora, który pozwolił mu osiągnąć niepowtarzalny sukces. Nie ma w Polsce, a może i w Europie, drugiego takiego Teatru, Dyrektora, Reżysera i Aktora jednocześnie, tworzącego od pięćdziesięciu lat.

Podczas uroczystości panowała atmosfera familijna, gdyż Krzysztof Jasiński ma tu wielu przyjaciół, współpracowników i sympatyków. Z okazji pięćdziesiątej rocznicy pracy artystycznej, Rada Kuźnicy i Kuźniczanie życzą Panu drugiej pięćdziesiątki pełnej sukcesów i satysfakcji dla dobra polskiej kultury i Krakowa. Jesteśmy z Pana dumni!

W relacji niniejszej wykorzystałam wiadomości z wypowiedzi Laureata, prezesa Andrzeja Kurza, doktora Adama Komorowskiego i wiadomości z artykułu red. Wacława Krupińskiego w Dzienniku Polskim.

Tekst i zdjęcia: Daniela Tratkiewicz